Mijn moeder (1927) is vroeger opgeleid tot naaister. Mijn opa en oma hadden een land- en tuinbouwbedrijf en mijn moeder ging als meisje (16-24) bij mensen kleding naaien en verstellen.
Toen mijn moeder en mijn vader trouwden (in 1952) naaide mijn moeder de kleertjes voor de kinderen die ze kreeg (8 kinderen). Ze naaide alles zelf ; de kleine rompertjes en ook later de jurkjes, de broekjes en de jasjes.
Wij hadden nog een traditioneel gezin; mijn vader werkte; hij was vrachtwagenchauffeur. Mijn moeder was thuis en zorgde voor de kinderen en het huishouden.
Als kind was ik er getuige van dat mijn moeder dikwijls haar naaiwerkjes trots aan familie en vrienden liet zien. Ik hield me er toen nog niet zo bewust mee bezig.
Wel was ik gek op borduren en begon al een beetje te breien en te haken. Op de lagere school in Alkmaar kregen wij van zusters brei en naailes en later in mijn puberteit ging ik op naailes bij een mevrouw die thuis naailessen gaf.
Toen ik 18 was ging ik op kamers in Amsterdam wonen, daar kocht ik regelmatig stofjes en met de hulp van mijn toenmalige buurvrouw maakte ik kleding voor mezelf.
Ik was gek op stofjes en het gevoel om met kleuren bezig te zijn.
Ik kwam regelmatig op de Albert Cuypmarkt en daar hadden ze ook stofjes en garens. Ik kocht toen grote klossen naaigaren in hele mooie pastelkleuren: roze, roze-rood, turquoise, blauw. Deze garens heb ik nog. Later is naaien een hele grote hobby in mijn leven geworden. Ik naai nu veel jurkjes voor mijn kleinkind en geniet er heel erg van. Dit tot grote vreugde van mijn moeder.
Laatst zat mijn kleindochter bij me op schoot terwijl ik aan het naaien was, en maakte ik een jurkje voor haar pop. Op een dag kwam ze bij ons logeren en ze liep naar mijn kast met allemaal lapjes en pakje daar een stapeltje lapjes en spreidde ze uit op de grond.
Ik naaide een jurkje voor haar en bevestigde 2 knoopjes op de zakjes, Ik had kinderknoopjes gekocht bij de Hema, In mijn leven heb ik al veel knoopjes verzameld, ik heb o.a. van een tante nog hele mooie houten knoopjes gekregen en ook veel kinderknoopjes.
Ik vroeg aan mijn kleindochter of zij ook een knopendoosje wilde met haar eigen knoopjes.
Ze werd er helemaal blij van; haar eigen knopendoos !
Van moeder naar dochter naar kleinkind, dezelfde hobby , meerdere levens lang !
